บอกลาความจนซะ อยากรวยต้องคิดต่างแบบคนรวย

เบื่อความจนกันหรือยัง?! ถ้าอยากสร้างเนื้อสร้างตัวเป็นคนรวยมีฐานะอย่างคนอื่น ก็ต้องคิดต่างอย่างคนรวย!! กดปุ่มรีสตาร์ตตัวเองซะใหม่ ทิ้งไปเลยนิสัยเดิมๆที่ทำให้จมปลักอยู่กับอดีตสุดแสนโลโซ…

อย่าไปอายที่จะบอกใครว่า ฉันอยากรวย!! เพราะมันคือพลังบวกที่ทำให้เราไปสู่จุดมุ่งหมายที่เป็นจริง “สตีฟ ไซโบลด์” นักคิดนักเขียนยุคใหม่ที่สร้างเนื้อสร้างตัวจนรวยเป็นเศรษฐี จับปากกาเขียนหนังสือ “How Rich People Think” ไว้อย่างน่าสนใจ โดยรวบรวมข้อมูลจากการศึกษาแนวคิดของมหาเศรษฐีทั่วโลกมากกว่า 1,200 คน ตลอดระยะเวลา 30 ปีที่ผ่านมา

สิ่งที่สตีฟค้นพบนั้นน่าทึ่งและเป็นประโยชน์จนอยากนำมาแชร์ ถ้าอยากรวยจริงๆต้องมีความมุ่งมั่นที่จะเป็น “คนรวย” ให้ได้เป็นอันดับแรก คนที่อยากรวย แต่ยังพร่ำบอกตัวเอง ฉันคิดไม่ออกว่าจะทำมาหากินอะไรนอกจากกินเงินเดือนไปวันๆ ชาตินี้ไม่มีทางได้จับเงินล้าน!! เพราะแม้แต่ความตั้งใจแน่วแน่ที่จะรวยยังไม่มีกับใครเค้า แล้วจะเอาพลังจากไหนมาผลักดันตัวเองไปสู่เป้าหมาย

คนที่จมปลักอยู่กับอดีตก็หมดสิทธิ์จะรวย เพราะคนจำพวกนี้มักไม่มีความสุขง่ายๆ และเต็มไปด้วยอดีตฝังใจหดหู่ สตีฟอธิบายว่า เศรษฐีส่วนใหญ่ที่สร้างเนื้อสร้างตัวมาจากศูนย์จนร่ำรวยได้ ก็เพราะพวกเขาทุ่มสุดพลังให้กับสิ่งที่ฝัน สำหรับพวกเขาแล้วเป้าหมายมีไว้ให้พุ่งชน จึงพร้อมเสี่ยงที่จะลุยแหลกไปข้างหน้า ถ้ามัวแต่กลัวโน่นกลัวนี่ก็พอดีไม่ต้องทำอะไรกัน อย่างไรก็ดี สตีฟย้ำว่า การกำหนดเป้าหมายในอนาคตอย่างชัดเจน ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องลบอดีตทิ้งจากความทรงจำ พวกมหาเศรษฐีทั้งหลายต่างเรียนรู้บทเรียนจากอดีตทั้งสิ้น

การฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง ไม่ยอมแพ้ต่อความล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า จะทำให้เราแกร่งขึ้นๆๆ จนวันหนึ่งสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างที่หวัง คนขี้แพ้และขี้กลัวย่อมจะก้าวไปไม่ถึงไหน ไม่ว่าจะเรื่องความรวยหรืออาชีพการงาน เชื่อเถอะว่าการสร้างเนื้อสร้างตัวให้ร่ำรวยไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆแค่วันสองวัน และต้องอาศัยความขยันมุ่งมั่นทุ่มเทกว่าคนอื่นเป็นร้อยเท่า ถามว่าเหนื่อยไหม มันต้องเหนื่อยสาหัสสากรรจ์อยู่แล้ว เพราะเราไม่มีต้นทุนมาก่อน ไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง ถ้าอยากรวยก็ต้องสู้ยิบตา

คนจนอยากรวยไม่ใช่ของแปลก เพราะแม้แต่คนรวยอยู่แล้ว ยังเกลียดกลัวความจนที่สุด!! ในขณะที่คนทั่วไปคิดว่า “ความเห็นแก่ตัว” เป็นสิ่งน่ารังเกียจ จนกลายเป็นอุปสรรคฉุดรั้งความสำเร็จ พวกคนรวยกลับคิดตรงกันข้ามว่า ความเห็นแก่ตัวและรักตัวเอง คือสิ่งถูกต้องดีงาม!! ถ้าอยากมีความสุขก็ต้องพยายามทำทุกทางให้ตัวเองแฮปปี้ พวกเขาจะไม่ยอมเสแสร้งว่ารักษ์โลกรักเพื่อนมนุษย์ให้เสียเวลาทำมาหากิน คนรวยคิดต่างกับคนจนตรงที่พวกเขาต้องตักตวงความสุขให้ตัวเองก่อน แล้วค่อยแบ่งปันโอกาสให้คนอื่น ถ้าเรายังกินไม่อิ่ม จะคิดถึงปากท้องคนอื่นได้ยังไง

คนธรรมดาอย่างพวกเรามักคิดว่าถนนสู่ความรวยต้องมาพร้อมกับการศึกษาสูงๆที่หาเรียนได้ตามมหาวิทยาลัยชั้นนำ แต่เอาจริงๆแล้ว คนรวยที่สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยลำแข้งตัวเอง มักจะขวนขวายหาความรู้เฉพาะทางอย่างลึกซึ้งจริงจัง โดยไม่สนใบปริญญา การส่งลูกหลานให้เรียนสูงที่สุดเพื่อจะได้มีอนาคตไกลๆ อาจเป็นวิธีไต่เต้าทางสังคมของคนชั้นกลางยุคนี้ แต่สตีฟยืนกรานว่ามันไม่เวิร์กสักนิด เพราะเท่ากับเราเสียเวลาติดกับดักอยู่ในห้องเรียนตั้งหลายปี แทนที่จะออกมาเผชิญโลกแห่งความเป็นจริง และตามหาความฝันก่อนคนอื่น

คนธรรมดาเห็นเงินเป็นพระเจ้า และกระหายใคร่ดีอยากได้เงิน แต่พวกคนรวยไม่เคยบูชาเงิน และมองว่าเงินเป็นแค่เครื่องมือแลกเปลี่ยนความสุข ความสะดวกสบายในชีวิตก็เท่านั้น

“รักในสิ่งที่ทำ และทำเฉพาะในสิ่งที่รัก” คือหัวใจสำคัญของการสร้างเนื้อสร้างตัวให้ร่ำรวย ในขณะที่คนธรรมดาอดทนทำงานหาเงินจากสิ่งที่ไม่รักได้ทั้งชีวิต เพราะต้องการเงิน!! พวกคนรวยกลับเลือกทำแต่สิ่งที่รักและอยากทำจริงๆ แล้วค่อยหาวิธีทำเงินสร้างรายได้จากมันเกิดเป็นคนธรรมดาต้องเจียมตัว จึงมักตั้งเป้าหมายและความคาดหวังในชีวิตไว้ต่ำ เพราะกลัวความผิดหวังซ้ำซาก แต่พวกคนรวยมีนิสัยเหมือนกันอย่างหนึ่งคือ จะกล้าคิดใหญ่ทำใหญ่หวังสูงไว้ก่อน อยากรวยต้องกล้ารวย ไม่งั้นเมื่อไหร่จะลืมตาอ้าปากได้.